Op een dag komt manlief thuis met een grote doos.
Zijn grijns verraadt dat er iets fietsgerelateerds in zit.

Ik kijk nieuwsgierig toe hoe hij de ene verpakking na de andere opent.
Uiteindelijk komt er een futuristisch ogend voorwerp tevoorschijn.
‘Kijk, mijn nieuwe tijdrithelm.’ Hij zet het gevaarte op zijn hoofd.
Ik schiet in de lach. ‘Je lijkt Darth Vader wel!’
Zijn daaropvolgende imitatie is meesterlijk.

Donderdagavond. Dochter 2 en ik zitten te eten.
Manlief maakt zich klaar voor een tijdrit. ‘Nou, ik ga, doei.’
‘Wat heb jij nou op je hoofd?’ vraagt Dochter 2.
‘Dat is mijn nieuwe tijdrithelm,’ zegt hij vol trots.
‘Je lijkt Kabouter Plop wel!’

Darth Vader, Kabouter Plop…
Maakt niet uit hoe we hem noemen, die helm is heilig!