‘Ik ga de halve finale kijken in de stad op het grote scherm,’ meldt Dochter 1.
‘En ik logeer woensdagavond bij een vriendin,’ zegt Dochter 2.
‘Maar hoe moet dat nou met onze vaste opstelling?’ vraagt manlief.
Het lijkt ze echt niet te boeien.
Lekker dan.
Ik kijk manlief aan. ‘Dan moeten we vanaf de flanken maar iets meer naar binnen trekken.’
Dat wordt nog een hele klus, zie ik hem denken.
Daar zitten we dan samen op de bank, met centraal een gapend gat.
Gedurende de wedstrijd schuif ik iets meer naar manlief toe. ‘Het moet compacter.’
Maar het mag niet baten.
Hoe dan ook, de bondscoach zal ons twee niets kunnen verwijten.
PS: Deze blogger gaat er even tussenuit, fijne vakantie!
Ik kan het simpelweg niet laten. Na ongeveer anderhalf jaar radiostilte pak ik de draad van […]
Lees meerAls gezin hebben we 1 Spotify-account. Dat levert soms problemen op. Ben ik net heerlijk aan […]
Lees meer