Afruimen

‘Wij koken vanavond,’ kondigen de dames donderdagochtend aan.
Het menu: soep met zelfgemaakte pizza van Turks brood.

Wanneer ik ’s middags thuiskom, krijg ik de mededeling dat ik me nergens mee mag bemoeien. Prima, ik verkas wel naar boven.

Dan komt Dochter 2 toch even advies inwinnen over de soep.
‘Regelmatig doorroeren,’ is mijn tip.
‘Dus ik moet er steeds bij blijven staan?’
‘Ja, natuurlijk, anders brandt ie aan, zou zonde zijn.’
Zichtbaar aangeslagen druipt ze af.
Koken lijkt toch niet zo’n koud kunstje.

Een halfuur later schuiven manlief en ik aan. De tafel is netjes gedekt, de kaarsjes branden, het eten smaakt heerlijk. We overladen ze met complimenten.

Het enige minpuntje: we moeten zelf afruimen…

Fijne feestdagen en tot in het nieuwe jaar!