Dochter 1 heeft een mondeling Duits op het programma staan. Ze moet tien minuten volpraten over zichzelf, haar familie, hobby’s, enzovoorts.

Eerst schrijft ze alles uit.
Ik controleer of het grammaticaal klopt.
Dan lees ik het volgende: Wir haben keine Haustiere, weil meine Mutter keine Tiere liebt.
Ik frons mijn wenkbrauwen. ‘Hoezo houd ik niet van dieren, ik kom van de boerderij en ik hield van konijn Snufje*!’
‘Boeit niet, ik moet het gewoon makkelijk kunnen uitspreken.’

Slim, heel slim, ik kan niet anders zeggen.

Na haar mondeling stuurt ze me een appje.
Ging goed
Alleen zei ik ‘oui’ toen hij een vraag stelde

Hilarisch, Frans praten bij een mondeling Duits!

Aber das macht doch eigentlich auch kein Flaus aus…

*ons enige huisdier ooit