Ik draag graag donkere, het liefst zwarte kleding.
Mijn dochters noemen me daarom regelmatig emo.
Ter verduidelijking: Emo is een subcultuur richting gothic/punk, de aanhangers (emo’s) dragen hoofdzakelijk zwarte kleding.
Echt helemaal prima, maar ik en emo? Nee.
Hoe dan ook, ik zet mijn beste beentje voor en probeer er wat kleurrijker bij te lopen.
Op een ochtend kies ik voor een koningsblauwe sweater gecombineerd met een donkergrijze skinny jeans.
Vervolgens komt Dochter 2 beneden, gekleed in een koningsblauwe longsleeve en een donkergrijze flared jeans. Andere modellen, dezelfde kleuren.
‘Hé, we hebben ongeveer hetzelfde aan!’ zeg ik enthousiast.
Dochter 2 trekt een vies gezicht. ‘Het is dat ik geen tijd heb om me om te kleden.’
Dus…
Zwarte kleren, waar zijn mijn zwarte kleren!
Ik kan het simpelweg niet laten. Na ongeveer anderhalf jaar radiostilte pak ik de draad van […]
Lees meerAls gezin hebben we 1 Spotify-account. Dat levert soms problemen op. Ben ik net heerlijk aan […]
Lees meer