Judgen

Het taalgebruik van onze dochters is doorspekt met Engelse woorden. Nog even en het Nederlands verdwijnt als voertaal hier in huis.

Een voorbeeld.
Als ze vinden dat wij als ouders ons oordeel te snel klaar hebben, zeggen ze: ‘Je loopt nu te jugden, dat kan echt niet!’

Nóg een voorbeeld.
Ik heb een discussie met Dochter 2.
Niet oordelen, zeg ik tegen mezelf. Maar blijkbaar spreekt mijn gezichtsuitdrukking boekdelen.
Ze kijkt me kritisch aan. ‘Ik zie het wel aan je judgemental face, hoor.’

Juist, ja.
Maar… wie kaatst, kan de bal verwachten.

Manlief en ik hebben lol om een onderonsje.
‘Jullie zijn echt raar!’ roept Dochter 2.
‘Hé, wil je even stoppen met ons te judgen?!’ roepen we in koor.

Zo, ook weer stil…