Manlief en ik hebben afgelopen weekend allebei gekoerst. We raken er niet over uitgepraat. Steeds komen er weer nieuwe anekdotes boven, die we meteen met elkaar moeten delen.

Maandagavond zitten manlief, Dochter 1 en ik aan tafel te eten.
‘Heb je de koersfoto’s al gezien?’ vraag ik.
‘Ja, er zitten mooie platen tussen!’ antwoordt manlief.
Dan zie ik Dochter 1 met haar ogen rollen.
‘Wat is er?’ vraag ik.
‘Dit is al de derde dag dat jullie over die wedstrijd praten. Ik word er helemaal gek van! Kan het ook een keer over iets anders gaan?’
‘Waar wil je het dan over hebben?’ vraagt haar vader.
‘Weet ik veel, als het maar niet over wielrennen gaat.’

Nou, tot zover de nabeschouwing op de koers…