Levensmoe

In de jaren negentig wisselden veel pubers pasfotootjes onder elkaar uit. Zo heb ik een heel mapje vol verzameld. Uiteraard met een pasfoto van de jonge versie van manlief.

Dochter 1 heeft het mapje ontdekt en bekijkt de inhoud.
Ze houdt mijn foto en die van haar vader omhoog en kijkt er bedenkelijk bij.
‘Waren jullie levensmoe, of zo?’

Ik schiet in de lach en bekijk de fotootjes.
We zien er inderdaad niet al te florissant uit.

Tja, in het predigitale tijdperk kon je geen tig foto’s maken of een filtertje gebruiken om de boel wat op te leuken.

Het was een momentopname, met als resultaat een halve glimlach en een depressieve blik.

Levensmoe, ja, zo zien we eruit.
Maar dat waren we niet!