Al dagenlang ligt er een lolly-papiertje op het muurtje van het toilet. Cola-smaak. Er staat een prullenbakje naast de wc-pot, dus weggooien kost betrekkelijk weinig moeite.
Eén ding is zeker: it wasn’t me.
Maar ja, wie dan wel?

Dochter 2 komt thuis van school.
‘Er ligt een lolly-papiertje in de wc. Heb jij dat daar laten liggen?’ vraag ik.
Ze trekt een vies gezicht. ‘Ik ga toch geen lolly op de wc eten?’

Mijn idee.

Ook Dochter 1 ontkent, manlief is zich eveneens van geen kwaad bewust.

Na een paar dagen ligt het papiertje in het prullenbakje.

Er zijn twee opties:
1. De dader heeft zijn/haar verantwoordelijkheid genomen.
2. Het papiertje is zelf naar het prullenbakje gelopen.

En toch ga ik voor optie 2…