Ik stuur mijn moeder (70+) een appje.

Ik
Zal ik vanmiddag even op de thee komen?

Moeder
Prima, gezellig.

Zodra ik haar antwoord lees, gebeurt er iets vreemds in mijn hoofd.
Heeft ze nou wel of geen zin in een bezoekje?
Tuurlijk wel, dat weet ik echt honderd procent zeker.

Maar waar komt dat eerste gevoel dan vandaan?
Opeens weet ik het: Het komt door die punt.

Niemand zet in appjes een punt achter een zin.
Tenzij je eigenlijk bedoelt: Zucht, oké, het moet dan maar…

Maar als je het een topidee vindt, antwoord je lekker hysterisch:
Jaaaaa, gezellig!!!! [34 hartjes/blije emoji’s]

Mijn moeder doet daar niet aan. Zij houdt zich aan de taalregels en zet gewoon een punt. En terecht. Zo hoort het.