Dochter 2 moet topo leren: Zuid-Amerika.
Aan de ontbijttafel zit ze te oefenen. Ik bekijk de kaart. De enige landen die ik meteen kan oplepelen, zijn Brazilië (want mega) en Chili (want langgerekt). Verder weet ik dat bovenin ergens Suriname ligt. De hoofdsteden van de meeste landen weet ik echt niet meer.

Ik had beloofd haar te overhoren, maar manlief neemt die taak over. Eerst verdiept hij zich zelf in de materie. Hij lijkt er echt plezier in te hebben.

Na een poosje steekt hij zijn handen in de lucht, alsof hij als winnaar over de finish komt. ‘Yes, ik weet alles weer!’

‘Pap, ik moet het leren, niet jij!’ Dochter 2 grist het blaadje onder zijn neus vandaan.

Stelletje fanatiekelingen bij elkaar, hoor…