Als taalpurist vind ik veel van taalgebruik.
De meiden zeggen soms dingen waar mijn oren pijn van doen.
‘Wat is deze?’ hoor ik Dochter 2 regelmatig zeggen.
Ik frons mijn wenkbrauwen. ‘Wat zeg jij nou?’
‘Wat is deze?’ herhaalt ze.
‘Wat is dit, zul je bedoelen,’ corrigeer ik haar.
Ze schudt haar hoofd. ‘Nee, wat is deze.’
De teloorgang van de Nederlandse taal, het gebeurt gewoon waar ik bij sta.
Het gekke is: Hoe vaker ik het hoor, hoe normaler ik het ga vinden.
Ik betrap mezelf erop dat ik het overneem. ‘Wat is deze?’ (inclusief juiste mimiek)
‘Maham!!!’ roept Dochter 2.
‘Wat?’ vraag ik.
‘Niet doen! Is echt heel irritant!’
Ik word keihard tot de orde geroepen.
Eigenlijk maar goed ook…
Ik kan het simpelweg niet laten. Na ongeveer anderhalf jaar radiostilte pak ik de draad van […]
Lees meerAls gezin hebben we 1 Spotify-account. Dat levert soms problemen op. Ben ik net heerlijk aan […]
Lees meer