Sinds een paar maanden bereid ik elke week een oer-Hollandse maaltijd voor mijn huisgenoten. Deze keer maak ik boerenkool met verse runderworst. Zowel boerenkool als worst zijn afkomstig van mijn schoonouders. De diepvrieszak bevat vier worsten. Ik haal er twee uit.

Na de braadsessie leg ik ze op een bord. Ik bemoei me niet met de verdeling ervan. Dat zoeken de worstfans maar uit.
Meteen vallen ze aan. De worsten verdwijnen als sneeuw voor de zon, op één stukje na.

Dan schuift manlief het bord heel sneaky achter een pan.
Dochter 1 stoot hem aan. ‘Ga je dat nog verdelen?’
Haar vader gniffelt.
‘Of hoopte je dat wij dat stukje zouden vergeten?’
‘Eigenlijk wel, ja.’

Vroeger werkte dat trucje, maar nu écht niet meer…